Magda Kachouche
La Rose de Jericho
Het uitgangspunt is het verlies van een geliefde en de dwingende behoefte om met hem of haar in contact te blijven. Er is de behoefte om elkaar niet alleen een ruimte voor hereniging te bieden, maar ook voor verzoening die afscheid mogelijk maakt: een ruimte van rust voor de overledene, de mogelijkheid tot rouw voor hen die blijven. Naarmate de tijd verstrijkt, is een van de spectaculaire lessen van de rouw dat deze reis donders levendig is en vol verrassingen, zelfs bezoeken en ontmoetingen.
"De Roos van Jericho" is allereerst de naam van een woestijnplant, waarvan gezegd wordt dat zij onsterfelijk is. Ze kan jaren halfdood, uitgedroogd, inert overleven. Zodra de regen valt of zij water krijgt, komt zij weer tot leven. De Roos van Jericho is een toneelstuk waarin we geloven in geesten en hun ondeugende bezoeken. Wij geloven in de vibratie van hun aanwezigheid in onze lichamen en psyche, in hun mogelijke reanimatie.
"De Roos van Jericho" is een familieverhaal: het gaat over onze voorouders en de toekomstige wezens. Het is een verhaal van glijden, van mutatie, van het ene lichaam naar het andere, van het verleden naar de toekomst, van de toekomst naar het verleden, van jou naar mij.
"The Rose of Jericho" is een choreografisch duet van Alice Martins en Magda Kachouche waarin we onszelf een kleurrijke wals van trucs en vallen aanbieden met onze geesten. Onder leiding van ceremoniemeester Magda Kachouche, een soort moderne pythia die in direct contact staat met het hiernamaals, beweegt danseres Alice Martins zich voort op het pad van deze oneindige en reddende metamorfoses. In verbinding met het publiek genereren de protagonisten gezongen en gedanste rituelen die de zuivere, vreugdevolle en universele vitaliteit vieren die blijft bestaan tussen de doden en de levenden van alle soorten.
Bio
Ik ben choreograaf, beeldend kunstenaar en performer.
In mei 2022 heb ik mijn compagnie Langue Vivante opgericht, waar de Roos van Jericho zal plaatsvinden, de volgende creatie die gepland staat voor juni 2024. Het gezelschap wordt gesteund door Danse Dense, en ik ben vanaf 2023 artistiek compagnon van de nationale scène van Beauvaisis.
Dit seizoen ben ik uitgenodigd om een project te creëren voor ASSEMBLÉ met de Rencontres chorégraphiques internationales de Seine-St-Denis en het Centre National de la danse. Ik werk ook aan ALCAZARS, een proefproject voor jongeren in de gemeenten Creil en Bailleul-sur-Thérain in de regio Oise. In 2021-22 tekenden Marion Carriau en ik mee voor Chêne Centenaire, een nomadisch en epifytisch stuk dat in drie versies wordt gepresenteerd: binnen, buiten en participatief. In januari 2021 creëerde ik MACCHABÉE, een voorstelling met en voor Alice Martins. In december 2018 hebben Mylène Benoit en ik samengewerkt aan “ Diotime et les lions” en van 2013 tot 2021 heb ik als artistiek medewerker samengewerkt met Contour Progressif. Deze stukken zijn momenteel allemaal op tournee. In 2018 ontwierp ik het decor en de belichting voor “Je Suis Tous Les Dieux” van Marion Carriau. In 2015 richtte ik met Noémie Monier het plastisch duo MKNM op. Ik werk regelmatig als artistiek medewerker en performer met verschillende artiesten (Marion Carriau, Nina Santes en Eve Magot / La Fronde, Marion Blondeau, David Wampach...).
