Julien Herrault

Julien Herrault, geboren in 1982, is beeldend kunstenaar, performer en videokunstenaar. In 2006 nam hij  deel aan de internationale Essais-opleiding aan het Centre National de Danse Contemporaine in Angers,  onder leiding van Emmanuelle Huynh. Van 2008 tot 2013 werkt hij samen met Xavier Déranlot binnen  Fanadeep. In 2009 kregen zij de residentie Les inclassables van het Institut français en de Conseil des Arts et  des Lettres du Québec (zes maanden residentie in Montreal). Ze hebben hun werk gepresenteerd op  verschillende festivals (NEXT, Artdanthé, Jerk en galeries (Parijs, Berlijn, Poznan). Vanaf 2015 hervatte hij zijn  solowerk ; “Will I See You Again”, gesteund door de Espace Pasolini Valenciennes, werd gepresenteerd op  het festival Le Cabaret des Curiosités 2017 in de Phénix, Scène Nationale de Valenciennes. Zijn werk wordt  ondersteund door het CDN van Rouen (David Bobbé), het CCN van Roubaix (Olivier Dubois) en La ménagerie  de verre Paris. Hij creëerde DOGS in 2018 voor de 20e editie van het Artdanthé Festival in het Théâtre de  Vanves (daarna gepresenteerd op het Trente Trente festival in Bordeaux, in het Cabaret des curiosités in de  Phénix in Valenciennes), evenals de tentoonstelling en voorstelling PURS in 2020 voor de opening van  ditzelfde festival. Hij is medeoprichter van SOMA, een hybride kunstruimte in Marseille, waarvan hij tot juni  2021 artistiek co-directeur is. In april 2022 presenteerde hij de performance-installatie SEULE RESTE LA  MÉMOIRE DE NOS SOUFFLES op het festival Les instants magnétiques in de Espace Pasolini in Valenciennes. 

Julien Herrault werkt momenteel aan twee documentaires die afgelopen september zijn opgenomen bij  twee Zuid-Amerikaanse stammen (de Kichwas in Ecuador en de Q'eros in Peru), evenals aan zijn volgende  creatie ЦӨЛ (THE DESERT) waarin performance en documentaire video worden gemengd. Dit laatste  project, waarvoor een lang onderzoeksverblijf in Mongolië nodig is, wordt gesteund door het Franse  Instituut.

"Seule reste la mémoire de nos souffles" is een hybride verzameling, een oneindig gebaar, een landschap  opnieuw samengesteld als een vertekend beeld waarin een schuld verborgen zit. Julien Herrault nodigt ons  uit om door zijn eigen mentale landschappen te dwalen, waarvan de route loopt van de volkssteden van  Noord-Frankrijk naar de Corsicaanse bergen. Wat we volgen is vooral de geschiedenis van de lichamen die  het landschap hebben gevormd. De kunstenaar, die zowel een mentale als een reële kaart is, stelt zijn  verzamelingen organische voorwerpen tentoon die hij tijdens zijn lange wandelingen heeft verzameld,  evenals de herinnering aan de repetitieve arbeidsgebaren waaruit hij is voortgekomen. Op dezelfde schaal  krijgen de levenloze voorwerpen een vitale kracht als het gebaar sedimentatie wordt. Zich baserend op het  animistische denken en zijn relatie tot het levende, zet Julien Herrault zijn onderzoek naar het lichaam van  de handarbeider voort om een gebaar op te graven dat opnieuw vol betekenis is, de eerste steen gelegd  voor een nieuw landschap waarin de zon nooit ondergaat. Hij wordt in dit werk begeleid door de geluidskunstenaar Philippe Asselin.