Quietos

‘Je chanterai ce que je n’aurai pas voulu chanter.’ Zo begint een lied van de 12de-eeuwse Occitaanse gravin en troubadour Beatrice de Dia. Oftewel: ‘Ik zal zingen wat ik niet zou hebben willen zingen.’ Waarom schippert deze zangeres tussen zingen en zwijgen? Om de vraag te beantwoorden, verzamelt Marcela Santander de stemmen en de melodieën van de allereerste vrouwelijke componisten tot vandaag en stelt ze onze luisterhouding centraal. Hoe kan het luisteren niet als een passieve oefening worden weergegeven, maar als een actie op zichzelf? In Quietos verbindt Santander via vrouwenstemmen, soundscapes en dans de middeleeuwen van Beatrice de Dia met hedendaagse rappers als Kate Tempest.

Het Spaanse ‘quieto’ betekent kalmte. In de meervoudsvorm ‘quietos’ klinkt het woord als een rustige plaats, een ingebeeld droomlandschap, uitgestrekt als de Chileense woestijnen. Eeuwenlang heeft dans de aandacht van onze blik gevraagd. Quietos is een gevoelig en subtiel dansstuk over luisteren.

De Chileense Marcela Santander reisde op jonge leeftijd naar Italië om er geschiedenis en danstheater te studeren. Na een opleiding bij Emmanuelle Huynh in Frankrijk pendelt ze in haar werk tussen de vele invloeden van haar identiteit. Ze werkte samen met choreografen zoals Faustin Linyekula en maakte eerder de voorstellingen Epoque (met Volmir Cordeiro), de solo Disparue en MASH (met Annamaria Ajmone).

Gratis bus:
* 05/12: Vertrek om 17u vanuit Kortrijk (Parcours)