Wij zijn collectief herman, bestaande uit vijf kunstenaars: Kenneth Cardon, Lois Lumonga Brochez, Daan Idelenburg, Sara Lâm en Milan Vandierendonck. Wij leerden elkaar enkele jaren geleden kennen op het conservatorium in Antwerpen en zitten momenteel in een overgangsfase.
Wij hebben altijd al maatschappijkritisch werk gemaakt en willen hier in de toekomst toe nog verder op inzetten. Niemand van ons is enkel toneelspeler. Wij zijn schrijvers, tekenaars, performers, orakels in wording, filmmakers en nog zoveel meer. Daarom willen we meer multidisciplinair te werk gaan. Wij schudden de witte en binaire erfenis van de toneelschool van ons af door ruimte te maken voor wat wij echt willen maken. Wij leren steeds meer kunst te maken vanuit onze intuïtie en ons eigen vaak nog weinig gerepresenteerde perspectief. Daarnaast ontwikkelen we tools om op een inclusieve manier te werken. Wij zijn gevoelige, spirituele, speelse makers en elkaars beste vrienden. De liefde voor elkaar gaat voorop en daardoor is ons werk vervlochten met heel veel zorg. Wij zijn op de eerste plaats mensen en dan pas kunstenaars en geloven dat dit de enige manier is waarop wij sterke en belangrijke kunst kunnen maken.
In ons werk staat onderzoek steeds centraal. Hoe raakt het onderwerp ons persoonlijk? Hoe linken we dat aan een groter maatschappelijk debat? We werken niet graag resultaatgericht en willen steeds beter worden in kunstwerken maken die ruimte creëren voor dialoog en authenticiteit. We willen geen affe producten afleveren, maar safe spaces creëren om het materiaal telkens opnieuw met het publiek te ontdekken en te bevragen.
Wij willen ons publiek niet louter entertainen, maar uitdagen en aansporen tot zelfreflectie en bewustwording. Ook door onszelf blijvend in vraag te stellen en ons bij te scholen in zaken als gender, inclusiviteit, queerness, anti-kapitalisme, feminisme, anti-racisme en dekolonisatie werken wij hier actief aan. De inzichten die hieruit voortvloeien, incorporeren we in ons werk.
Diversiteit en inclusiviteit willen we als norm weerspiegeld en aanvaard zien in alle structuren van de maatschappij. Wij streven dan ook naar een toepassing van die waarden in ons publieksbereik. Wij willen kunstwerken maken waar groepen die minder gerepresenteerd worden in het kunstenlandschap zich thuis in kunnen voelen, troost in kunnen vinden en aangemoedigd worden in politiek engagement.