Wat is echt en wat in scène gezet in deze speelse kritiek op onze huidige beeldcultuur?
We worden overspoeld door foto’s en beelden. Over hoe we er uit moeten zien, wat het ideale leven is en hoe mooi andermans reis wel niet was. Allemaal pogingen om de tijd een fractie van een seconde te stoppen of anderen deelgenoot te maken aan onze mooiste momenten. Maar in onze huidige obsessie met beelden verliezen we het verschil tussen origineel en kopie uit het oog: we modelleren ons leven naar reclamebeelden of doen ons via selfies beter voor dan we zijn. Maar wiens leven leiden we dan nog: dat van onszelf of van iemand anders? Het uitgangspunt van My wife is angry mag dan wel tragisch zijn, er valt veel te lachen met de manier waarop dit stuk op scène gebracht wordt. De hoofdfiguur bevindt zich in een bizarre situatie: hij is alle foto’s kwijt van de gezinsreis naar een tropisch eiland en raakt daardoor helemaal overstuur. Maar plots komt er hulp uit onverwachte hoek: een groep onbekende vrijwilligers helpt hem om de foto’s te recreëren. Meer dan 50 tableaux vivants worden iedere avond live door de acteurs gemaakt en de foto’s ervan worden geprojecteerd op een scherm naast hen. Zo verschijnt er een dubbele realiteit op het podium. Maar wat is echt en wat is in scène gezet?
Theatre NO99 is de bekendste Estse theatergroep in het buitenland. Regisseurs Tiit Ojasoo en Ene-Liis Semper richtten het gezelschap op in 2005. Bijzonder is dat ze hun eerste productie no. 99 noemden en sindsdien aftellen tot nul. Zo is My wife is angry uit 2014 no. 51, halfweg dus in het oeuvre van dit gezelschap dat zichzelf zal ontbinden eens alle nummertjes opgebruikt zijn. Maar voor het zover is, zijn de Esten bezig aan een internationale veroveringstocht. My wife is angry was de eerste voorstelling ooit uit Estland die voor het Festival d’Avignon geselecteerd werd. Eerder was er ook al een coproductie met KVS en Münchner Kammerspiele. In 2010 richtten ze zelfs een fictieve politieke beweging op en maakten ze heel Estland tot hun podium. Het gros van de bevolking dacht toen dat Unified Estonia een echte partij was en 7000 mensen daagden op tijdens hun eerste partijbijeenkomst. Met Ash and money maakte Theatre NO99 een hallucinante documentaire om te reflecteren over deze politieke stunt.
CONCEPTION AND DIRECTION Ene-Liis Semper and Tiit Ojasoo DRAMATURGY Eero Epner WITH Eva Koldits, Rea Lest, Helena Pruuli, Gert Raudsep, Rasmus Kaljujärv, Jörgen Liik, Simeoni Sundja, Juhan Ulfsak SOUND DESIGN Hendrik Kaljujärv STAGE MANAGEMENT Kairi Mändla CHIEF STAGE MASTER Reigo Tammjärv STAGE MASTERS Ivar Villers, Rene Liivoja, Jürgen Peil LIGHT Siim Reispass, Ants Kurist SOUND Raido Linkmann, Jakob Juhkam VIDEO Tanel Ojasoo MAKE UP Gristina Pahmann, Marii Lotta COSTUMES Moonika Lausvee, Anu Jääts PRODUCION Teater NO99 (Tallinn) WITH THE SUPPORT OF Ministry of Culture of the Republic of the Estonia