Arche

Een duet van dansers in balans

Myriam Gourfink observeerde in de studio de ontmoetingen van Véronique Weil en Deborah Lary, twee dansers met wie ze al een tiental jaren samenwerkt. Hun aanwezigheden gaven het gevoel dat een staat van samenzijn zonder verwarring mogelijk was, een naast elkaar bestaan zonder kilte of samensmelting. Ze brachten haar ertoe voor het eerst de klassieke duetvorm te bestuderen.

Voor dit duet wil Myriam Gourfink de zachtheid en intelligentie van het aanraken leesbaar en voelbaar maken. Inspanning maakt plaats voor gevoelsuitdrukking, spectaculaire virtuositeit voor de poëzie van de ruimtelijke oriëntatie. Kan een danslichaam onwillekeurig een dramaturgie produceren? Kan een choreografische partituur met alleen abstracte aanwijzingen betekenis krijgen voor de toeschouwer? Op basis van de kinetografie van Rudolf Laban, een uniek notatiesysteem dat het mogelijk maakte om dansbewegingen te visualiseren, creëert Gourfink een choreografie die zowel richting als ruimte geeft aan haar performers. Een wonderlijke evenwichtsoefening.

Sterk geïnspireerd door onder meer yogatechnieken en de labanotatie timmert Myriam Gourfink sinds 2002 aan een unieke danstaal. Haar werk was te zien op prestigieuze festivals, zoals Kunstenfestivaldesarts in Brussel en Springdance in New York.

“Een dans zo delicaat dat je de techniek snel vergeet” (Nicolas Villondre, Mouvement)