Na de pandemie: de dansmanie?

Wat is die extreme nood aan beweging die we vandaag in onze lichamen voelen? Zijn we klaar om weer voluit te proeven van het leven? Na de eenzame opsluiting van de lockdown volgt de ultieme extase, denkt choreografe Mette Ingvartsen. The Dancing Public blaast de stilte van 2020 op met een helse mix van bewegingen, muziek, woorden en gezangen.

Voor deze solo grijpt Ingvartsen terug naar het historische fenomeen van de dansmanie. Dansmanieën waren collectieve uitbarstingen van onophoudelijk dansen, oncontroleerbaar bewegen, lichamelijk schokken en stuiptrekken. Ze startten vanuit één lichaam en breidden zich uit tot honderden lichamen, die tot maandenlang als één massa pulseerden. Van de middeleeuwen tot de moderne tijd kwam dit verschijnsel geregeld voor en werden er tal van verklaringen aan gegeven: van bezetenheid door kwade geesten over vervloekingen door heiligen tot neurologische storingen. Maar achter het beeld van publieke ordeverstoring ging vooral een lichaam schuil dat zich ontdeed van de stress van epidemieën, natuurrampen en armoede, een lichaam dat danste uit protest.

The Dancing Public stelt dat lichaam weer centraal. Ingvartsen onderzoekt de drang naar bewegen die we voelen bij sociale bijeenkomsten in de nasleep van de pandemie. Dit is een dansfeest, een spoken word-concert en een uiting van fysieke waanzin tot de uitputting erop volgt.

De Deense Mette Ingvartsen studeerde aan de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten en P.A.R.T.S. voor ze in een Zweden een doctoraat behaalde in choreografie. In haar werk heeft ze zowel aandacht voor intieme, naakte alsook niet-menselijke performers. Haar 21 Pornographies (2018) werd geselecteerd voor Het TheaterFestival, Moving in Concert was te zien op NEXT 2019.

COPRODUCTIE
Voorstelling in corealisatie met le Théâtre de l’Oiseau-Mouche