Sacre van de Franse choreograaf David Wampach is een radicale bewerking van het legendarische Sacre
du Printemps. Het oorspronkelijke ballet van Nijinsky op muziek van Stravinsky was op alle vlakken vernieuwend en zorgde bij zijn première in 1913 voor groot schandaal. Wampach vernieuwt en herdenkt op zijn beurt. Van de originele muziek behoudt hij niet meer dan twee akkoorden. Ook van Nijinsky’s choreografie blijven slechts een handvol essentiële bewegingen voor twee dansers (Wampach zelf en Tamar Shelef) over. De ware inspiratiebron vormen de oorspronkelijke kostuums van Nicolas Roerich. ‘Ik benader Sacre du Printemps vanuit de kostuums, omdat die ook al in mijn eerdere werk op dezelfde hoogte als de dans en het decor stonden: kostuums die verbergen en onthullen, die kleden en ontkleden.’ Wat Wampach in de originele Sacre aanspreekt, is de rite, de staat van extase, roes en bedwelming. Gevangen door angst bewegen de dansers – de offers – over het podium. Ze ademen
zwaar, ze hijgen, hyperventileren, en worden meegesleept in het uitputtende.
Choreography David Wampach / With Tamar : Shelef et David Wampach / Costumes Rachel Garcia et Laurence Alquier / Sound Mikko Hynninen / Director Gaëtan Lebret / with the artistic collaboration of Chiara Gallerani, Johanna Korthals Altes, Enora Rivière, Mark Tompkins et Christian Ubl / Thanks Dominique Brun / Production Association Achles / Coproduction Festival Montpellier Danse, Centre national de la danse - Pantin, Centre chorégraphique national de Franche-Comté à Belfort, le Cratère, Scène nationale d’Alès./ With support of Fondation d'entreprise Hermès, Tanzquartier à Vienne et l’adc à Genève dans le cadre de Modul-dance, et la Ménagerie de Verre dans le cadre des Studiolabs./ With support of Centre Chorégraphique National Montpellier Languedoc-Roussillon.
