ONE SONG: Histoire(s) du Théâtre IV

Dat ene lied dat alles zegt

"Warlop is erin geslaagd om, samen met haar theaterfamilie, een sluimerend verdriet te kanaliseren tot een knallende performance." (★★★★ De Standaard)

Wat is je geschiedenis als theatermaker? Op uitnodiging van NTGent formuleert Miet Warlop een antwoord zoals alleen zij dat kan. Twaalf performers betreden de arena voor een betoverend ritueel over afscheid, leven en dood, hoop en wederopstanding.

Via de metafoor van een livewedstrijd of -concert, inclusief commentator en cheerleader, nodigt Miet Warlop ons uit om een gemeenschap te vormen en elkaar op te tillen, als in een viering. Het tijdelijke wordt zo het universele, en het persoonlijke wordt iets van het collectieve. Dat is de subtekst van ONE SONG: hoe één lied betekenis kan geven aan een hele samenleving. Eenheid in verscheidenheid.

Het verleden is het heden is de toekomst. En als mens zijn we, gewild en ongewild, een gladiator, in strijd met de tijd. Schoonheid en troost zijn niet grijpbaar, maar overkomen ons. De behoefte aan verbinding maakt ons zowel kwetsbaar als tragisch. Kwetsbaar in onze fysieke beperkingen, ondanks de inspanningen die we ons getroosten om ons lichaam te versterken. En tragisch in onze existentiële eenzaamheid, het resultaat van een bewustzijn dat eigen is aan de mensheid.

De twaalf performers gaan samen tot het uiterste: via liedteksten, beelden en voorwerpen, zuurstof en zweet, roepen ze onze condition humaine op. Telkens weer staat iemand op om zijn of haar grenzen te verleggen. Ze tarten de tijd en geven uitdrukking aan een diepe menselijke behoefte: het moment waarop we ons denkende lichaam kunnen overstijgen.

Voorstelling in corealisatie met Leietheater