Als je de afstand tussen individuën door twee deelt om ze dichter bij elkaar te brengen, en je doet dat telkens opnieuw – dan blijft er altijd een getal, een zekere afstand. Is het eigenlijk mogelijk dat lichamen elkaar nooit aanraken?
In Leks (Mating areas) focust het collectief Dorina Fauer op het aanscherpen van de zintuigen om de leegte tussen twee huiden te kunnen vatten. Wat is de precieze plaats van ‘ontmoeting’, wat is de limiet tussen twee mensen op een onooglijk klein territorium? Hoe stemmen we ons op de andere af, en hoe blijven we optimaal alert?
Dorina Fauer is een collectief van vier geestverwanten die elkaar vonden aan de Brusselse Circusschool (1999-2002), waar ze dans, theater en acrobatie beoefenden. Gedurende één week zijn ze in residentie bij La Maison de la Culture Doornik, waar Leks (Mating areas) zijn wereldpremière kent.
