Een klaaglied voor wat we vergeten zijn
Leçons de Ténèbres verwijst naar een gelijknamig muziekgenre uit de 17de eeuwse barok, waarin de Bijbelse Klaagliederen van Jeremia met polyfone zang worden verklankt. De liederen staan meestal in het teken van rouw om de verwoeste stad Jeruzalem.
Betty Tchomanga maakt voor NEXT haar eigen leçons de ténèbres, waarin gerouwd wordt over een hedendaagse verwoesting: die van onze eigen Aarde. In zijn essay A Decolonial Ecology breekt Malcolm Ferdinand een lans om het ecologische vraagstuk rechtstreeks te verbinden met de koloniale geschiedenis. Hij gebruikt het slavenschip als politieke metafoor om een verhaal te vertellen over de wereld en de Aarde.
Het beeld raakt aan Tchomanga’s onderzoek naar de mythe van Mami Wata en het geloofssysteem voodoo (gebaseerd op de vier elementen en de oppositie licht-duisternis). In haar Leçons de Ténèbres graaft ze verhalen op: die verhalen die we vergeten, die we liever niet zouden zien of bewust lieten verdwijnen. Vier lichamen – elk staat voor een natuurelement – worden woordvoerders van de planeet. Op de scène transformeren ze zoals de natuur zelf. Graven ze tot het onzichtbare tevoorschijn komt. Tussen beeld en verbeelding. Tussen geschiedenis en visioen. Vergeten verhalen krijgen eerherstel.
Betty Tchomanga werd geboren als kind van een Kameroense vader en een Franse moeder. Ze bekwaamde zich zowel in dans als literatuur en werkte nadien met gerenommeerde choreografen, zoals Marlene Monteiro Freitas. Sinds 2016 is ze als choreografe verbonden aan de Association Lola Gatt Productions in Brest.
Gratis bus:
|
Conception: Betty Tchomanga.
Performance: Betty Tchomanga, Amparo Gonzalez Sola, Léonard Jean-Baptiste and Zoé Jaffry (taking turns with Balkis Mercier Berger).
Artistic assistant Emma Tricard.
Sound design Stéphane Monteiro.
Musical collaboration Mackenzy Bergile, Folly Azaman.
Light design Eduardo Abdala.
Scenography Eduardo Abdala, Émilie Godreuil and Betty Tchomanga.
Costume design: Betty Tchomanga in collaboration with Marino Marchand.
Bead creation: Love Aziakou, Jacqueline Houessinon.
General and stage management: Emilie Godreuil.
External view: Dalila Khatir.
Vocal coaches: Dalila Khatir and Viviane Marc.
Stage technician: Bruno Roudaut.
Recorded voices: Folly Azaman, Fortuné Agossa.
Production and distribution: Aoza – Marion Cachan.
Acknowledgements to: the technical team of Quartz, Vincent Blouch.
Production: Association Lola Gatt.
Coproduction: Le Quartz, scène nationale de Brest, Centre Chorégraphique National de Caen, dans le cadre de l'accueil-studio, Centre chorégraphique National d'Orléans - Direction Maud Le Pladec dans le cadre de l'accueil-studio, Le Pacifique - CDCN de Grenoble, Les Hivernales - CDCN d'Avignon, Théâtre de Vanves, Le Triangle - Cité de la danse de Rennes, Coopération Nantes-Rennes-Brest-Rouen - Itinéraires d'Artiste[s], wpZimmer - Anvers - Belgique, Les Subsistances, Lyon, Be My Guest - Réseau international pour les pratiques émergentes.
With the support of: Gessnerallee - Zürich - Suisse, Le Centre - Cotonou - Bénin, Kunstencentrum BUDA, Courtrai, Belgique, Spectacle Vivant en Bretagne
Mecenas: SARL SICC Saint-André-de-Cubzac.
With financial support of: de la DRAC Bretagne, de la Région Bretagne, du Département du Finistère, de la Ville de Brest, de l'Institut Français et de la Caisse des Dépôts.
