La Grèce, angle mort ou miroir de l'Europe? Griekenland, dode hoek of spiegel van Europa?

«Dans op het scherpst van de snee uit Griekenland, land in crisis»

Deze focusavond rond jonge Griekse choreografen opent met de danstheatervoorstelling Domino waarin een kettingreactie als metafoor gebruikt wordt voor de ondergang van een samenleving. Een grote groep performers bevindt zich in een lege ruimte, gevangen tussen een fragiel heden en een onzekere toekomst. Allen dragen ze uniforme kleren en bewegen ze zich als een kudde schapen of een zwerm vogels. Uiteindelijk komt iedereen oog in oog te staan met de leegheid van hun levens en de angst voor de dood. Als uitgangspunt voor Domino werd het toneelstuk ‘Killing Game’ van Eugène Ionesco gekozen. Alle woorden werden achterwege gelaten en vervangen door beweging, een indringend geluidsdecor en geplaybackte liedjes.

Mothers, een choreografie van Iris Karayan, knipoogt naar de folkloredansen uit de Balkan. Twee vrouwen in maatpak dansen zich met circulaire bewegingen de ziel uit het lijf in een lege ruimte. De enige aanwezige voorwerpen zijn houten blokken waarmee ze de omgeving rondom hen voortdurend ombouwen en mogelijke nieuwe leefwerelden creëren. Eyes in the colour of the rain tenslotte, gemaakt en gedanst door Linda Kapetanea en Jozef Frucek (twee ex-dansers van Ultima Vez/Wim Vandekeybus), is tegelijk een aanval op én een feest voor de zintuigen. Twee grote, atypische performers worstelen met hun identiteit in een maatschappij waarbij continuïteit wordt nagestreefd, maar grenzen continu verschuiven. Beiden onthullen ze hun innerlijke wereld in dit gewelddadige en ontregelende duet.

De Griekse choreografen die op deze avond gepresenteerd worden, verhouden zich impliciet tot een maatschappij in crisis en hun eigen onzekere bestaan als artiest in deze maatschappij. Dit is theater op het scherpst van de snee dat de solidariteit wil herstellen in Griekenland en ook voet aan de grond krijgt op de Europese theaterfestivals.