Op het podium staat een reusachtige installatie, een monument (graftombe?) voor de Japanse avant-gardekunstenaar Tatsumi Hijikata (1928-1986), één van de grondleggers van de butohdans. Deze ‘dans van de duisternis’ maakte 50 jaar geleden furore en combineerde de revolte van de jaren 60 met traditie. Boris Charmatz inspireert zich in La danseuse malade op diens nagelaten teksten. Daarin ontdekt hij ongekende aspecten van de mens-in-voortdurende-transformatie. Charmatz gaat op zoek naar de ziel van butoh door te putten uit de oorspronkelijke kracht van het geschreven woord. Hijzelf danst, de jonge Franse actrice Jeanne Balibar neemt de tekst voor haar rekening. Een hedendaagse, efemere ode aan een kunstenaar die werkte rond het afgematte, verteerde lichaam en de geur van jong en oud...
Boris Charmatz studeerde aan de Ecole de Danse de l’Opéra de Paris en aan het Conservatorium van Lyon, en danste mee in de compagnie van Odile Duboc. Zijn ontmoeting met Dimitri Chamblas leidt tot de Association Edna, een smeltkroes van talrijke voorstellingen en performances. Hij werd recent benoemd als hoofd van het Centre Chorégraphique National de Rennes et de Bretagne.
choreography : Boris Charmatz
With : Jeanne Balibar, Boris Charmatz
Texts : Tatsumi Hijikata
Translation : Patrick Devos
Light : Yves Godin
Set design : Alexandre Diaz, Artefact
Sound : Olivier Renouf
Video : Aldo Lee
Production : edna
Coproduction : Théâtre de la Ville Paris, Festival d’automne Paris, Centre National de danse contemporaine Angers, Nouveau Théâtre d’Angers, deSingel Antwerp, La Ménagerie de Verre
Paris, Tanzquartier Wien…